Eerst de reis …

Vandaag (17 november) zijn we aan onze projectreis naar India begonnen. Vanaf Schiphol reizen we via Dubai naar Hyderabad. In Hyderabad spreken we met Mr. ShivNarain (vice-president external finance) van Spandana. Met deze MFI (MicroFinancieringsinstelling) spraken we al in 2008. We zijn vooral benieuwd naar hun nieuwe ervaringen op het gebied van Housing MicroFinance.

Gesprek met Spandana

We hebben gesproken met Spandana. Een interessant gesprek met de heren ShivNarain en Jain. Spandana geeft aan dat de laatste maand veel gebeurd is op het gebied van microfinanciering in de regio van Hyderabad. De lokale politiek bemoeit zich meer en meer met de wereld van microfinanciering. De overheid stelt steeds meer regels op. Ze willen hiermee de burgers beschermen die meer microfinancieringen afnemen. Het model van microfinanciering komt hier door wel meer onder druk. Ze willen bijvoorbeeld dat niet wekelijks de aflossing plaatsvindt bij de klant thuis, maar dat de klant naar de communities komt en maandelijks afbetaalt. Omdat de regulering van de lokale overheid nog geen maand is ingegaan, zijn de consequenties (financieel) nog niet duidelijk. Spandana heeft tot op heden nog steeds geen concrete ervaring met Housing Microfinance.

Verder hebben we ons business model van Housing4More uitgelegd. De beide heren waren enthousiast. Vooral de wijze waarop we het model kunnen uitbreiden met meerdere partners, sprak hun aan. We houden contact met Spandana over de ontwikkelingen op het gebied van microfinanciering in het algemeen als het product Housing Microfinance.

Vlucht Hydrabad naar Chennai gecancelled

Vanmorgen om zes uur naast ons bed om voor te bereiden op de twee binnenlandse vluchten. Na alle checks bij de douane eindelijk bij de gate om te vertrekken. Alleen, het vliegtuig vertrekt niet vanwege technische problemen. We mogen morgen mee! In Nederland is het 6 uur in de ochtend, dus daar neemt nog niemand de telefoon op. Dan maar bellen met de lokale agent in India. Na veel overleg, de nodige vasthoudendheid, een stuk of tien Indiase managers later, hebben we een omboeking van Indian Airlines naar Jet Airways. We mogen wel gratis een Indias broodje, of we daar gelukkig van worden? Maar, we zitten nu in de business lounge van Indian Airlines te wachten voor vertrek rond half vijf. Daarna een tweede vlucht naar Madurai waar we rond half negen aankomen. De afspraak met de DHAN Foundation hebben we af moeten zeggen. Morgen weer een nieuwe dag.

Start bouw eerste zes woningen!

Vanmorgen om half tien worden we opgehaald bij het hotel en brengt de chauffeur ons naar het kantoor van de DHAN Foundation. Daar ontmoeten we de directeur en vijf van zijn medewerkers. Twee afgestudeerde dames die voor DHAN werken geven een presentatie hoe ze de bouwkosten laag kunnen houden door het gebruik van alternatieve bouwmaterialen. Een gedegen onderzoek, waar zeker iets mee gedaan kan worden. Rond de middag vertrekken we naar het kantoor van Gangai Vattara Kalanjiam, de Federatie die de Self Helping Groups ondersteunt. Hier treffen we een 15-tal vrouwen die de selectieprocedure door zijn om in aanmerking te komen voor een lening van Housing4More. Na een presentatie van de Project Executive (R.Saravana Kumar) gaan we in gesprek met de toekomstige bewoners. Zij hebben twee ambities in ‘t leven; dat hun zoon(s) en/of dochter(s) gehuwd zijn en dat ze een huis kunnen bouwen.

   

Aan één van deze dromen kunnen wij helpen invulling te geven. Het eerste deel van ons project loopt van oktober 2010 tot januari 2011, waarin 16 nieuwe woningen worden gebouwd en 50 huizen worden gerenoveerd. Op dit moment zijn er zes nieuwbouwwoningen in aanbouw en is er met tien woningen gestart voor de verbouwingen.
Er is in de afgelopen maand vertraging opgelopen door hevige regenval. Toch ligt men nog op schema en wordt verwacht dat de deadline gehaald wordt.

Rond de klok van drie uur vertrekken we richting een Indisch restaurant om de lunch te nuttigen. Met de nodige voorzichtigheid bestellen we wat van de kaart, wat op zich aardig uitpakt. Daarna vertrekken we richting het dorp Panaiyur, waar ca 1500 mensen wonen. Dit is één van de twaalf dorpen waar Housing4More bouwt. We maken een rondgang door het dorp en bezoeken de in aanbouw zijnde woningen en de gerenoveerde woningen. Woningen van 15m2 is geen uitzondering. Deze mensen hebben nagenoeg geen bezittingen. Hooguit wat spulletjes om mee te koken en wat kleding. Speelgoed zie je sowieso niet. Des te harder is de confrontatie in welke luxe wij in Nederland leven! Het is dan ook goed om mensen te kunnen helpen in hun ontwikkeling naar een beter leven. Ze willen graag en werken er hard voor. Als voorbeeld noemen we onze taxichauffeur. Hij werkt zeven dagen per week minimaal 12 uur per dag en heeft op jaarbasis maximaal tien vrije feestdagen, zoals kerstmis etc. Vakantie kennen ze niet.
Om maar niet te spreken van de armen die deelnemen aan het Housing4More project.

Vandaag dus veel informatie opgehaald. Ook is er een cameraman een hele dag meegeweest die een filmpje maakt voor Housing4More.

Een vroeg uitstapje …

Vroeg uit de veren! Na een flinke regenval in de nacht werden we om zeven uur opgehaald door twee heren van de DHAN Foundation. Het oorspronkelijke toeristisch uitstapje naar de watervallen in verband met de wateroverlast was gewijzigd. We hebben twee plaatsen bezocht. De Thirupparankundram (een hele mond vol) en de Samanar Malai. De Thirupparankundram is een tempel waar we welkom werden geheten door een aantal aapjes. De Samanar Malai is een beroemde heuvel met mooie sculpturen, grot en inscripties nabij Madurai. Deze plaats wordt beheerd door een 103-jarige oude man (op de foto links) die dit werk al 75 jaar doet.

 

Ontmoeting met toekomstige bewoners

Vanmorgen gaat onze tocht eerst langs de kantoren om diverse collega’s op te halen waarna we vertrekken naar het binnenland. Na een tocht over landweggetjes, komen we tussen de rijstvelden bij een stuk bouwgrond. Deze grond is reeds aangekocht door 28 potentiële woningbezitters. We bezoeken dit project, omdat dit is gebaseerd op het wonen in een community. Er worden 28 woningen gebouwd in de vorm van een klein dorpje. Housing4More is hier niet in betrokken, maar we zijn wel geinteresseerd in deze vorm van woningbouw. Op deze manier kun je de kosten laag houden, ontstaat er voldoende ruimte tussen de woningen en kun je het geheel inrichten naar eigen keuze. Het betreft volledige nieuwbouw. Het nadeel is dat mensen moeten gaan verhuizen vanuit hun oude omgeving. Ze zijn hier erg aan gehecht en vaak ook gebonden aan hun oude plek vanwege werk etc. Hun wereld is relatief klein, omdat ze vaak niet over vervoer beschikken en vaak zelfvoorzienend zijn, waardoor er geen noodzaak is om te reizen.

Na dit bezoek treffen we een groep vrouwen die door de selectieprocedure zijn om in aanmerking te komen voor een woning van Housing4More. Via de tolk stellen we ze een aantal vragen en delen we ervaringen van het leven in het Westen. Ze zijn hier erg nieuwsgierig naar. Werken onze echtgenotes? Hebben we kinderen? Hebben we zelf een eigen huis? en ga zo maar door.

 

We leren op deze manier hoe zij denken en hoe we het best met Housing4More hierop aan kunnen sluiten. Na het bijwonen van een ritueel rondom de volle maan van afgelopen nacht, vertrekken we richting twee woningen die met een lening van Housing4More worden gebouwd. Eén woning werd gebouwd op een stuk grond van 110 m2 en de oppervlakte van het huis is 32 m2. Het heeft vier ruimtes, een keuken, badkamer, woonkamer en toilet. Voor het project is dit een ruime woning. De nieuwe eigenaren hebben de afgelopen tien jaar een “woning” gehuurd, waaruit blijkt dat ze de nieuwe woonlasten kunnen dragen. Daarna hebben we een woning in aanbouw bezocht, waarbij de fundering gereed is. De fundering dienen ze zelf te betalen en middels foto’s tonen ze dan aan dat deze gereed is. Dit is één van de criteria voor het uitboeken van de lening. Aansluitend bezoeken we een project dat is opgezet door de overheid. Het betreft 100 woningen waarin men gratis mag wonen. Het project is acht jaar oud en duidelijk is te zien dat men geen eigenaar is. Het onderhoud laat te wensen over en de overheid draagt bijvoorbeeld geen zorg voor de infrastructuur. Een project dat twee miljoen euro heeft gekost, maar dat onvoldoende wordt onderhouden en gedragen door bewoners en overheid.

In de middag hebben we financieel overleg met Dhan en KDFS. Ze hadden hiervoor een uur gepland, maar door onze goede voorbereiding en kritische houding werd dit al gauw twee uur. Veel vragen zijn beantwoord en voor ons, maar zeker ook voor hen, is er veel duidelijk geworden. Het blijkt dat de manier zoals wij ons businessmodel hebben opgezet, voor hen nieuw is. De ervaring met woningbouw is beperkt, maar de vraag is enorm. Men wil dan ook dat dit project slaagt, zodat we het kunnen uit gaan breiden. Vanavond gaan ze nog één en ander uitwerken, zodat we morgenochtend een aantal zaken kunnen afronden.

Evaluatie en vooruitkijken

Dinsdagmorgen hebben we een afspraak met DHAN en KDFS om de afgelopen dagen te evalueren. Met name hebben we gesproken over de investering in de tweede fase, okt 2011 t/m sept 2012. We spreken om in een clusterproject te investeren. Dit betreft een project van 28 nieuwbouwwoningen met een aantal gemeenschappelijke voorzieningen. Het gaat om het creëren van een klein dorp. Het voordeel hierbij is dat er de kosten van het bouwen omlaag kunnen, maar dat ze wel kunnen kiezen binnen bepaalde kaders.
DHAN gaat de voorbereidingen treffen en we worden de komende periode op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen.
Daarnaast kijken we naar de mogelijkheden voor een bouwweek in 2011. Het idee is om met een aantal klanten/leden en medewerkers van de funders die “handig zijn” een week te helpen bouwen in India. Het idee wordt omarmd en we bezoeken een paar locaties om in die week te overnachten. Tevens overleggen we met de architect hoe we dit technisch kunnen inrichten.

Dubai

Woensdagmorgen vroeg komen we aan in Dubai. Een groter verschil tussen arm en rijk bestaat er volgens ons niet. Net terug uit een land waar men dagelijks hard moet werken om hun eten bij elkaar te scharrelen, waar 600 mln mensen geen fatsoenlijk dak boven hun hoofd hebben, stappen we in een wereld van luxe en rijkdom. Alles kan hier en is te koop. Auto’s rijden “op water” waardoor ze de grootste en duurste modellen uit de hele wereld importeren. We bezoeken de Dubai Mall. Een winkelcentrum waar ze in Londen en Parijs van kunnen dromen. Ook bezoeken we Palm Eiland en gaan naar 425 meter hoogte in het hoogste gebouw ter wereld. Dit gebouw is 828 meter hoog. Een prestigeproject in Dubai. We sluiten de dag af en vertrekken donderdagmorgen om half zes in de morgen naar de luchthaven om onze reis af te sluiten.

Tonny en Richard, 17 november, Dubai